برای انجام این آزمایش به یک یا تعداد بیشتری تخم‌مرغ خام، یک لیوان شیشه‌ای بزرگ و مقداری سرکه سفید نیاز دارید. ابتدا تخم‌مرغی که خام است را داخل لیوان شیشه‌ای قرار دهید. سپس سرکه را نیز داخل لیوان بریزید تا تخم‌مرغ به طور کامل در سرکه غوطه‌ور شود. لیوان را تا 24 ساعت در گوشه‌ای قرار دهید. پس از گذشت این مدت متوجه تشکیل حباب‌هایی بسیار کوچک روی سطح پوسته تخم‌مرغ می‌شوید. در این مرحله باید سرکه درون لیوان را خالی کرده و دور بریزید. باز هم مقداری سرکه تازه روی تخم‌مرغ بریزید و بگذارید برای 2 روز در همین شرایط قرار بگیرد. سپس تخم‌مرغ را از لیوان خارج کرده و سطح آن را به آرامی با آّب بشویید. در این مرحله پوسته سخت تخم‌مرغ به طور کامل در سرکه حل شده و هیچ اثری از آن روی تخم‌مرغ باقی نمانده است و آنچه می‌بینید یک تخم‌مرغ شفاف است که محتویات درون آن نیز قابل مشاهده است. فکر می‌کنید اگر تخم‌مرغ را برای مدت زمان بیشتری داخل سرکه بگذارید چه تغییری می‌کند؟ می‌توانید به جای سرکه از مایعات دیگری در این آزمایش استفاده کنید و تاثیر آنها بر پوسته تخم‌مرغ را مورد بررسی قرار دهید. پوسته تخم‌مرغ از کربنات کلسیم ساخته شده است. وقتی تخم‌مرغ را برای مدت زمانی طولانی در مجاورت سرکه یا به عبارتی اسیداستیک قرار می‌دهید، سرکه با پوسته تخم‌مرغ واکنش نشان داده و کربنات کلسیم را به کلسیم و گاز دی‌اکسیدکربن تجزیه می‌کند. در نتیجه این واکنش شیمیایی، پوسته سخت تخم‌مرغ در سرکه حل شده و از بین می‌رود و پوسته شفاف داخلی آن نمایان می‌شود که تصویری متفاوت از تخم‌مرغ‌هایی است که در شرایط معمولی می‌بینیم و از این رو می‌توان این تخم‌مرغ‌ها را از نظر ظاهری شگفت‌انگیز نامید، زیرا داشتن پوسته سخت ازجمله ویژگی‌هایی است که به تخم‌مرغ اختصاص دارد، اما با این روش شکل ظاهری آن دستخوش تغییراتی اساسی و جالب می‌شود که بخصوص می‌تواند روش مناسبی برای آشنایی دانش‌آموزان با ساختمان داخلی تخم‌مرغ و اجزای آن باشد. می‌توانید مشابه این آزمایش را برای پوشش‌های کلسیمی دیگری نیز انجام دهید و آنچه در این فرآیند اتفاق می‌افتد را به دقت مورد بررسی قرار دهید.
